- ofurleiðari
- [ɔːvʏrleiðarɪ] - m (-a, -ar) fyz. supravodič
jednotné číslo | ||
---|---|---|
h | bez členu | se členem |
1.p | ~ari | ~arinn |
4.p | ~ara | ~arann |
3.p | ~ara | ~aranum |
2.p | ~ara | ~arans |
množné číslo | ||
---|---|---|
h | bez členu | se členem |
1.p | ~arar | ~ararnir |
4.p | ~ara | ~arana |
3.p | ~urum | ~urunum |
2.p | ~ara | ~aranna |

hálfleiðari | og | ofurleiðari | 3.2 |
ofurleiðari | frumlag með | innbyrða | 2.4 |
ofurleiðari | yfir (+ þgf.) | segl | 1.6 |
leiðari | og | ofurleiðari | 1.3 |
ofurleiðari | við | markhiti | 1.1 |
einangrari | frá-til | ofurleiðari | 1 |
fasaskipti | í (+ þgf.) | ofurleiðari | 1 |
ofurleiðari | frumlag með | svífa | 0.7 |
rafleiðni | er eiginleiki | ofurleiðari | 0.5 |
varmaleiðni | í (+ þgf.) | ofurleiðari | 0.5 |
(+ 7 ->) |