- burður
- [b̥ʏrðʏr̥] - m (-ar, -ir) 1. það að bera nesení, nošení, přenášení 2. fæðing narození, porod fyrir Krists burð adv před Kristem e-að er komið að burði (co) bude rodit (kráva tele ap.)
atburður aurburður áburður barnsburður blaðburður bréfburður búfjáráburður fannburður fótaburður framburður frumburður fyrirburður galdraáburður gróðuráburður handáburður harðmælisframburður heimsviðburður hestburður hljómburður hugarburður húsdýraáburður höfuðburður íburður íþróttaviðburður jakaburður járnburður jökulframburður klæðaburður köfnunarefnisáburður landburður leðuráburður leirburður limaburður listviðburður menningarviðburður merkisatburður merkisviðburður ofanburður ofaníburður póstburður rógburður samanburður sauðburður skóáburður slefburður sólaráburður stórviðburður söguburður undirburður uppburður útburður varaáburður varmaburður verðsamanburður viðburður vitnisburður vopnaburður
| líkamlegur | lýsir | burður | 20.4 |
| vika | fyrir (+ þf.) | burður | 10 |
| kýr | um | burður | 9.4 |
| dagur | frá | burður | 8 |
| kvíga | um | burður | 6.9 |
| tímalengd | frá | burður | 5.9 |
| burður | er eiginleiki | kúnni | 3.9 |
| burður | og | geta | 2.8 |
| burður | er eiginleiki | hreinkýr | 2.6 |
| burður | og | fótlyfta | 1.7 |
| veikur | lýsir | burður | 1.5 |
| burður | og | kjarnfóðurgjöf | 1.4 |
| burður | að | sæðing | 1.4 |
| fóðrun | fyrir | burður | 1.2 |
| heljarmenni | að | burður | 1.2 |
| burður | og | þrek | 1.1 |
| burður | og | geldstaða | 1 |
| burður | og | þrautseigja | 0.9 |
| korngjöf | fyrir (+ þf.) | burður | 0.8 |
| drottinlegur | lýsir | burður | 0.8 |
| burður | á (+ þgf.) | fiskikassi | 0.8 |
| verklaus | lýsir | burður | 0.8 |
| stautur | fyrir (+ þf.) | burður | 0.8 |
| lungnapest | fyrir (+ þf.) | burður | 0.7 |
| ólíkindalegur | lýsir | burður | 0.7 |
| banda | andlag | burður | 0.6 |
| burður | og | frændastyrkur | 0.5 |
| bogur | og | burður | 0.5 |
| burður | og | lestarlok | 0.5 |
| burður | og | köstun | 0.5 |