- bugða
- [b̥ʏɣða] - f (-u, -ur) bogi(1) ohyb, zákrut Það er bugða á ánni. Řeka tvoří ohyb.
jednotné číslo | ||
---|---|---|
h | bez členu | se členem |
1.p | bugða | bugðan |
4.p | bugðu | bugðuna |
3.p | bugðu | bugðunni |
2.p | bugðu | bugðunnar |
množné číslo | ||
---|---|---|
h | bez členu | se členem |
1.p | bugður | bugðurnar |
4.p | bugður | bugðurnar |
3.p | bugðum | bugðunum |
2.p | bugða | bugðanna |

bugða | í (+ þgf.) | á | 4.2 |
yndisfegurð | í (+ þgf.) | bugða | 1.1 |
bugða | frumlag með | geifla | 0.8 |
fljót | í (+ þgf.) | bugða | 0.5 |
bugða | um | árabil | 0.4 |
sléttlendi | í (+ þgf.) | bugða | 0.4 |
flog | og | bugða | 0.4 |
fínlegur | lýsir | bugða | 0.3 |
(+ 5 ->) |