Islandsko-český studijní slovník
Velryba - hvalur

×

Přidejte nové slovo

Hesla, která Vám ve slovníku chybí, můžete zde po jednom přidat - česká i islandská. Nebojte se podělit se s námi Vaší znalostí a vědou a napište nám do poznámek, jaký se domníváte, že je překlad. Návrhy na nová hesla postupně projdeme a umístíme je do slovníku.

beygja
[b̥eijːa] - v (-ði, -t) acc 1. zahnout, zatočit (doleva ap.) víkja beygja til vinstri zahnout doleva 2. ohnout, pokrčit sveigja(2) beygja fótinn pokrčit nohu beygja sig ohnout se, sklonit se lúta beygja sig eftir bókunum á gólfinu ohnout se pro knížky na podlaze 3. jaz. ohýbat, skloňovat (podstatné jméno ap.), časovat (sloveso) beygja orðið í öllum föllum skloňovat slovo ve všech pádech beygja af zjihnout, rozplakat se beygja sig undir e-n podrobit se (komu), poklonit se před (kým) beygjast refl a. ohnout se, ohýbat se, prohnout se, prohýbat se (tělo ap.) b. jaz. ohýbat se, skloňovat se, časovat se Hvernig beygist orðið „hestur“? Jak se skloňuje slovo „hestur“?
Islandsko-český studijní slovník
beygja
beyg|ja2 Slovo patří mezi 2800 nejfrekventovanějších slov.
v (-ði, -t) acc beygður
[b̥eijːa]
1. zahnout, zatočit (doleva ap.) (≈ víkja)
beygja til vinstri zahnout doleva
2. ohnout, pokrčit (≈ sveigja2)
beygja fótinn pokrčit nohu
beygja sig ohnout se, sklonit se (≈ lúta)
beygja sig eftir bókunum á gólfinu ohnout se pro knížky na podlaze
3. jaz. ohýbat, skloňovat (podstatné jméno ap.), časovat (sloveso)
beygja orðið í öllum föllum skloňovat slovo ve všech pádech
beygja af zjihnout, rozplakat se
beygja sig undir e-n podrobit se (komu), poklonit se před (kým)
beygjast refl a. ohnout se, ohýbat se, prohnout se, prohýbat se (tělo ap.)
b. jaz. ohýbat se, skloňovat se, časovat se
Hvernig beygist orðið „hestur“? Jak se skloňuje slovo „hestur“?
Časování
Činný rod - aktivum
Oznamovací způsob
Přítomný čas
jednotné číslo množné číslo
1.p beygi beygjum
2.p beygir beygið
3.p beygir beygja
Činný rod - aktivum
Oznamovací způsob
Minulý čas
jednotné číslo množné číslo
1.p beygði beygðum
2.p beygðir beygðuð
3.p beygði beygðu

Činný rod - aktivum
Spojovací způsob
Přítomný čas
jednotné číslo množné číslo
1.p beygi beygjum
2.p beygir beygið
3.p beygi beygi
Činný rod - aktivum
Spojovací způsob
Minulý čas
jednotné číslo množné číslo
1.p beygði beygðum
2.p beygðir beygðuð
3.p beygði beygðu

Mediopasivum
Oznamovací způsob
Přítomný čas
jednotné číslo množné číslo
1.p beygist beygjumst
2.p beygist beygist
3.p beygist beygjast
Mediopasivum
Oznamovací způsob
Minulý čas
jednotné číslo množné číslo
1.p beygðist beygðumst
2.p beygðist beygðust
3.p beygðist beygðust

Mediopasivum
Spojovací způsob
Přítomný čas
jednotné číslo množné číslo
1.p beygist beygjumst
2.p beygist beygist
3.p beygist beygist
Mediopasivum
Spojovací způsob
Minulý čas
jednotné číslo množné číslo
1.p beygðist beygðumst
2.p beygðist beygðust
3.p beygðist beygðust

Rozkazovací způsob, příčestí přítomné a supinum
Imper abb Imper akt sg Imper akt pl Imper refl sg Imper refl pl
beyg beygðu beygið
Presp Supin Supin refl
beygjandi beygt beygst

Příčestí minulé - skloňování
Silné skloňování
jednotné číslo
m f n
nom beygður beygð beygt
acc beygðan beygða beygt
dat beygðum beygðri beygðu
gen beygðs beygðrar beygðs
Příčestí minulé - skloňování
Silné skloňování
množné číslo
m f n
nom beygðir beygðar beygð
acc beygða beygðar beygð
dat beygðum beygðum beygðum
gen beygðra beygðra beygðra

Příčestí minulé - skloňování
Slabé skloňování
jednotné číslo
m f n
nom beygði beygða beygða
acc beygða beygðu beygða
dat beygða beygðu beygða
gen beygða beygðu beygða
Příčestí minulé - skloňování
Slabé skloňování
množné číslo
m f n
nom beygðu beygðu beygðu
acc beygðu beygðu beygðu
dat beygðu beygðu beygðu
gen beygðu beygðu beygðu
Příklady ve větách
bukka sig og beygja hluboce se klanět
bugta sig og beygja hluboce se klanět
Synonyma a antonyma
buga udolat, zdolat, přemoct, přemoci
hneigja hneigja sig poklonit se, uklonit se, klanět se
láta láta undan e-m podvolit se (komu), podrobit se (komu)
lúta sklonit, sklánět, sehnout, shýbat
sveigja2 ohnout, ohýbat, (za)křivit
Tématicky podobná slova
GRAMATIKA - MÁLFRÆÐI
ab. fn., , aðaláhersla, aðalsetning, aðalsögn, aðaltenging, aðblástur, aðkomuorð, aðskeyti, afleiddur, afleiddur, afleiðingarsetning, afleiðingartenging, afröddun, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, agnarsögn, akureyrska, alþýðuskýring, andheiti, andl., andlag, andlag, andlag, andlagssetning, andræðni, andræður, andstæðugreining, ao., atkvæðaskipting, atkvæði, atvikssetning, augabragðssögn, aukaáhersla, aukafallsfrumlag, aukafallsliður, aukafrumlag, aukasetning, aukatenging, ábendingarfornafn, ábfn., áfn., áhersla, áhersluatkvæði, áherslulaus, áhrifsbreyting, áhrifslaus, áhrifslaus, áhrifssögn, áhrifssögn, áhrs., ákv. gr., ákveðinn, ákvæðisorð, áls., ás., baklægur, baksetning, bakstaða, bandstafur, beinn, bendivísun, beyging, beyging, beyging, beygingakerfi, beygingalaus, beygingamál, beygingar, beygingardæmi, beygingarending, beygingarflokkur, beygingarmynd, beygja, beygja, beygjanlegur, bh., blendingsmál, boðháttarsetning, boðháttur, broddaður, broddstafur, broddur, brottfall, brottfelling, deiligreinir, djúpgerð, dvalar, dvalarsögn, dönskusletta, ef., efn., efstastig, efstur, eignarfallsfrumlag, eignarfallsmynd, eignarfornafn, einangraður, einhljóð, einkunn, einkvæður, einshljóða, einshljóða, eintala, einyrtur, einyrtur, ending, endurvísun, enskusletta, est., et., fall, fallbeyging, fallbeygja, fallending, fallháttur, fallorð, fallsetning, fallstjórn, fallvaldur, ferkvæður, fh., fimmkvæður, fjölkvæður, fjöltengismál, flámæli, flámæltur, fleirkvæður, fleirtala, fleiryrtur, fleiryrtur, flettiorð, fleygaður, flt., fn., forliður, forliður, formdeild, formdeild, formgerðarstefna, fornafnafellumál, fornafnsfellimál, fornyrði, forsetningarsögn, forsk., forskeyttur, forskeyttur, fónem, framandorð, framburðarmynd, framburðartákn, framburður, framgómun, framkvæmdasögn, framstaða, framstæður, framsöguháttur, framtíð, framvísun, fráblása, fráblásinn, fráblástur, frálíking, frl., frt., frumlag, frumlagsígildi, frumlagssetning, frummál, frumstig, frumtala, fs., fsh., fsl., ft., fullyrðingarsetning, fyllidrefing, fylliliður, fylliorð, gagnstæðistenging, gagnverkandi, gerandi, germynd, gervifrumlag, gervimál, gm., greinarmerki, greinarmerkjasetning, greinir, greinir, greinir, greinir, greinir, harðmæli, harðmæltur, hálfhljóð, hálfönghljóðun, hástig, háttarsetning, háttarsögn, háttur, heildheiti, hikorð, hinn, hjálparsögn, hk., hliðskipaður, hliðskipun, hliðstæður, hljóð, hljóðan, hljóðavíxl, hljóðbreyting, hljóðbrigði, hljóðfræðilegur, hljóðfræðingur, hljóðfræðitákn, hljóðfærsla, hljóðfærsla, hljóðgap, hljóðgildi, hljóðkerfi, hljóðlengd, hljóðmyndun, hljóðregla, hljóðrita, hljóðritun, hljóðritunarstafróf, hljóðritunarstafróf, hljóðritunartákn, hljóðskipti, hljóðtákn, hljóðtákn, hljóðungur, hljóðvarp, hljóðvilla, hljóðvilltur, hljóðvíxl, hlutheiti, horf, horf, horf, horfasögn, hortittur, hreintungustefna, hst., hvorugkyn, hvorugkyns, hvorugkynsorð, höfuðtala, innnafn, innskotssetning, innstaða, íðorð, kansellístíll, karlkyn, karlkyns, karlkynsorð, kennifall, kenniliður, kennimynd, kjarnafærsla, kk., klofning, kokhljóðun, kommusetning, kreólamál, kringing, kvenkyn, kvenkyns, kvenkynsorð, kvk., kyn, kynhlutlaus, l., leppur, les, lh. nt., lh. þt., liðfall, liðfelldur, linmæli, linmæltur, ljóðhvíld, lo., lýsingarháttur, lýsingarháttur, lýsingarháttur, magnliður, magnorð, markmál, málaflokkur, málaætt, málbeiting, málfræðilegur, málfræðiregla, málfræðistol, málhafi, málheild, málhljóð, málkerfi, málkunnátta, málkunnáttukenning, mállýska, mállýskuorð, málnotkun, málrækt, málsaga, málsgrein, málsháttur, málsnið, málstol, málstola, máltaka, máltæki, málvenja, málvilla, málvísindamaður, málvöndun, málörvun, merkingarsvið, miðmynd, miðstig, mm., móðursetning, mst., mynd, myndan, myndbrigði, mörkun, n., nafnháttarauki, nafnháttarmerki, nafnháttarsetning, nafnháttur, nafnhvörf, nafnliður, naumraddaður, naumröddun, nefhljóðun, nefjaður, nefjun, nefkveðinn, nefkvæður, neitandi, neitandi, neitun, neitunarsetning, nf., nh., niðrandi, nlt., no., nt., núliðinn, núllfrumlag, nútíð, núþálegur, núþálegur, nýyrðasmíð, nýyrði, ofhvörf, ofvandaður, ofvöndun, orð, orðabókafræði, orðabókarfræði, orðabókarfræðingur, orðabókarhöfundur, orðaforði, orðaröð, orðasafnsfræði, orðasamband, orðatiltæki, orðflokkagreina, orðflokkagreining, orðflokkur, orðfræði, orðhlutafræði, orðhlutafræðilegur, orðhluti, orðliður, orðmynd, orðmyndun, orðsifjar, orðskipan, orðskipting, orðskýring, orðstofn, orðtak, orðtæki, orsakarsetning, orsakarsögn, orsakartenging, óákveðinn, óbeinn, óbeygjanlegur, ófn., ókynjaður, óp., ópersónulegur, ópersónulegur, ópersónulegur, óreglulegur, óreglulegur, óskháttur, ótiltekinn, ótækur, óvirkur, óvirkur, p., persóna, persónubeyging, persónuending, persónufornafn, persónuháttur, pfn., radda, raddleysi, raðtala, rema, réttritunarregla, ritmál, ritregla, rót, ræða, ræða, röddun, rökliður, s., safnheiti, sagnar, sagnarnafnorð, sagnarögn, sagnbeyging, sagnbót, sagnfylling, sagnfylling, sagnfyllingarsetning, sagnleiddur, sagnmynd, samanburðarsetning, samanburðartenging, sambeyging, sambeygjast, samdráttur, samheiti, samhljóð, samhljóða, samhljóða, samhljóðakerfi, samhljóðaklasi, samhljóði, samhljóma, samhljóma, samkyn, samlaga, samlögun, samnafn, samnefni, sams., samsetning, samsettur, samstafa, samstafa, samstafa, samstofna, samyrði, sb., segð, setning, setningagerð, setningar, setningarbrot, setningarbygging, setningargerð, setningarliður, setningaskil, setningaskipun, sérheiti, sérhljóð, sérhljóðakerfi, sérhljóði, sérnafn, sérstæður, sf., sfn., skildagatíð, skilyrðissetning, skilyrðistenging, skýringarsetning, skýringartenging, slang, slangur, slanguryrði, sletta, smáorð, smáorðasögn, smækkunarorð, so., spurnar, spurnarform, spurnarfornafn, spurnarorð, spurnarsetning, spurnartenging, st., staðarforsetning, staðarsetning, staðreyndasögn, stafavíxl, stafmerki, stafsetningarregla, stakmál, sterkur, sterkur, stig, stigbeygja, stigbeygja, stigbreyta, stigbreyta, stigbreyting, stofn, stofnlægur, stytting, stýfður, sunnlenska, sögn, tala, talgreining, talmál, tengiorð, tengisögn, textasafn, tfn., tilgangssetning, tilgangstenging, tilvísunarfornafn, tilvísunarorð, tilvísunarsetning, tilvísunartenging, tíð, tíð, tíð, tíðarsetning, tíðartenging, tíðasamræmi, tíðbeyging, to., tónamál, tónfall, tvenndarfornafn, tvfn., tvíhenda, tvíhljóð, tvíkvæður, tvítala, tvíyrtur, tvíyrtur, tvt., tvöfaldur, tvöfaldur, tækur, tökuorð, tölulýsingarorð, tölunafnorð, töluorð, tölvumálvísindi, uh., umsagnarliður, umsögn, undanfari, undirheiti, undirskipaður, undirskipaður, undirskipun, uppgómun, us., úrfelling, útnafn, vb., veðursögn, veigrunarorð, veikur, veikur, vestfirska, vh., viðliður, viðsk., viðskeytamál, viðskeyttur, viðskeyttur, viðskeyttur, viðtengingarháttur, viðurkenningarsetning, viðurkenningartenging, viðurlag, virkur, virkur, vörun, yfirfærður, yfirheiti, yfirmál, yfirskipaður, ypsílon, zeta, þáframtíð, þágufallsfrumlag, þágufallssýki, þáliðinn, þáskildagatíð, þátíð, þema, þf., þgf., þlt., þm., þolandi, þolfallsfrumlag, þolfallsleysissögn, þolmynd, þorn, þriðji, þríhenda, þríhljóð, þríkvæður, þt., þungur, ætt, öng, önghljóðun, örn., örnefni, (+ 626 ->)
Složená slova
fallbeygja skloňovat
nauðbeygja (při)nutit
stigbeygja stupňovat
svínbeygja chtít si podrobit, (do)nutit (silou)
Sémantika (MO)
beygja andlag hné 27.1
beygja andlag sögn 17.2
beygja andlag krókur 14.1
kné frumlag með beygja 13.5
beygja andlag höfuð 7.7
lýsingarorð frumlag með beygja 6.8
beygja andlag olnbogi 6.6
nafnorð frumlag með beygja 5.1
beygja andlag orð 4.1
á frumlag með beygja 2.5
aðaleinkenni frumlag með beygja 1.6
beygja andlag afleggjari 1.3
beygja andlag fótleggur 1.1
vesturátt frumlag með beygja 1
orðasamband frumlag með beygja 1
beygja andlag hjálparsögn 1
beygja andlag skeið 1
leðurblaka frumlag með beygja 0.8
beygja andlag ljósgeisli 0.8
hvorugkynsorð frumlag með beygja 0.8
beygja andlag svíri 0.7
beygja andlag skart 0.5
fótastaða frumlag með beygja 0.4
(+ 20 ->)