Gramatika
ab. fn., að, aðaláhersla, aðalfall, aðalsetning, aðalsögn, aðaltenging, aðblástur, aðkomuorð, aðskeyti, afleiddur, afleiddur, afleiðingarsetning, afleiðingartenging, afröddun, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, agnarsögn, alþýðuskýring, andheiti, andl., andlag, andræðni, andræður, andstæðugreining, ao., atkvæðaskipting, atkvæði, atvikssetning, aukaáhersla, aukafall, aukafallsliður, aukasetning, aukatenging, ábendingarfornafn, ábfn., áfn., áhersla, áhersluatkvæði, áherslulaus, áhrifsbreyting, áhrifslaus, áhrifslaus, áhrifssögn, áhrs., ákv. gr., ákveðinn, ákvæðisorð, áls., ás., baklægur, bakstaða, bandstafur, beinn, beyging, beyging, beyging, beygingakerfi, beygingar, beygingardæmi, beygingarending, beygingarflokkur, beygingarmynd, beygja, beygja, beygjanlegur, bh., blendingsmál, boðháttur, braghvíld, broddaður, broddstafur, broddur, brottfall, brottfelling, deiligreinir, djúpgerð, dönskusletta, ef., efn., efstastig, efstur, eignarfallsmynd, eignarfornafn, einhljóð, einkunn, einkvæður, eintala, einyrtur, ending, enskusletta, est., et., fall, fallbeyging, fallbeygja, fallending, fallháttur, fallorð, fallstjórn, fallvaldur, ferkvæður, fh., fimmkvæður, fjölkvæður, flámæli, fleirkvæður, fleirtala, fleiryrtur, fleiryrtur, flettiorð, fleygaður, flt., fn., forliður, forliður, formdeild, formdeild, formgerðarstefna, fornnorska, fornyrði, forsetningarsögn, forsk., forskeyttur, forskeyttur, fónem, framandorð, framburðarmynd, framburður, framstaða, framstæður, framsöguháttur, framtíð, fráblása, fráblásinn, fráblástur, frálíking, frl., frt., frumgermanska, frumgermanskur, frumlag, frumlagsígildi, frumnorræna, frumstig, frumtala, fs., fsh., fsl., ft., fyllidrefing, fylliliður, fylliorð, gagnstæðistenging, gagnverkandi, gerandi, germynd, gervifrumlag, gm., greinarmerki, greinarmerkjasetning, greinir, greinir, greinir, greinir, greinir, harðmæli, harðmæltur, hálfhljóð, hástig, háttaratviksorð, háttarsögn, háttur, hikorð, hinn, hjálparsögn, hk., hliðskipaður, hliðskipun, hliðstæður, hljóð, hljóðan, hljóðavíxl, hljóðbreyting, hljóðbrigði, hljóðfræðilegur, hljóðfræðingur, hljóðfræðitákn, hljóðfærsla, hljóðfærsla, hljóðgap, hljóðgildi, hljóðkerfi, hljóðlengd, hljóðmyndun, hljóðregla, hljóðrita, hljóðritun, hljóðritunarstafróf, hljóðritunartákn, hljóðskipti, hljóðtákn, hljóðtákn, hljóðungur, hljóðvarp, hljóðvilla, hljóðvilltur, hljóðvíxl, horf, horf, horf, hortittur, hreintungustefna, hst., hvorugkyn, hvorugkyns, hvorugkynsorð, höfuðtala, innskotssetning, innstaða, íðorð, karlkyn, karlkyns, karlkynsorð, kennifall, kenniliður, kennimynd, kjarnafærsla, kk., klofning, kommusetning, kreólamál, kringing, kvenkyn, kvenkyns, kvenkynsorð, kvk., kyn, l., lh. nt., lh. þt., liðfall, liðfelldur, linmæli, linmæltur, ljóðhvíld, lo., lýsingarháttur, lýsingarháttur, lýsingarháttur, málaflokkur, málbeiting, málhafi, málheild, málhljóð, málkerfi, málkunnátta, málkunnáttukenning, mállýska, mállýskuorð, málnotkun, málrækt, málsaga, málsgrein, málsháttur, málsnið, máltaka, máltæki, málvenja, málvilla, málvísindamaður, málvísindi, málvöndun, málörvun, merkingarsvið, miðmynd, miðstig, mm., mst., mynd, myndan, myndbrigði, mörkun, n., nafnháttarauki, nafnháttarmerki, nafnháttur, nafnhvörf, nafnliður, naumraddaður, naumröddun, nefjaður, nefjun, nefkveðinn, neitandi, neitun, nf., nh., nlt., no., nt., núliðinn, nútíð, núþálegur, núþálegur, nýyrði, ofhvörf, orð, orðabókarhöfundur, orðaforði, orðaröð, orðasamband, orðatiltæki, orðflokkagreina, orðflokkur, orðliður, orðmynd, orðmyndun, orðsifjar, orðskipan, orðskipting, orðskýring, orðstofn, orðtak, orsakarsetning, orsakarsögn, orsakartenging, óákveðinn, óbeinn, óbeygjanlegur, ófn., ókynjaður, óp., ópersónulegur, ópersónulegur, ópersónulegur, óreglulegur, óreglulegur, óvirkur, óvirkur, p., persóna, persónubeyging, persónufornafn, persónuháttur, pfn., radda, raddleysi, raðtala, ritmál, rót, ræða, ræða, röddun, s., safnheiti, sagnar, sagnarnafnorð, sagnbeyging, sagnbót, sagnfylling, samanburðartenging, sambeyging, sambeygjast, samdráttur, samheiti, samhljóð, samhljóði, samkyn, samlaga, samlögun, samnafn, sams., samsetning, samsettur, samstafa, samstofna, sb., segð, setning, setningagerð, setningar, setningarbrot, setningarbygging, setningargerð, setningarliður, setningaskipun, sérheiti, sérhljóð, sérnafn, sérstæður, sf., sfn., skildagatíð, skilyrðissetning, skilyrðistenging, skýringarsetning, skýringartenging, slang, slangur, slanguryrði, sletta, smáorð, smáorðasögn, smækkunarorð, so., spurnar, spurnarform, spurnarfornafn, spurnarorð, spurnarsetning, spurnartenging, st., staðarforsetning, stafavíxl, stafmerki, stakmál, sterkur, sterkur, stig, stigbeygja, stigbeygja, stigbreyta, stigbreyta, stigbreyting, stofn, stofnlægur, stytting, stýfður, tala, talmál, tengiorð, tengisögn, textasafn, tfn., tilgangstenging, tilvísunarfornafn, tilvísunarsetning, tilvísunartenging, tíð, tíð, tíð, tíðartenging, tíðasamræmi, tíðbeyging, tímaatviksorð, to., tónamál, tónfall, tvenndarfornafn, tvfn., tvíhenda, tvíhljóð, tvíkvæður, tvítala, tvt., tvöfaldur, tvöfaldur, tökuorð, uh., umsagnarliður, umsögn, undirskipaður, undirskipaður, undirskipun, us., úrfelling, vb., veikur, veikur, vestfirska, vh., viðsk., viðskeytamál, viðskeyttur, viðskeyttur, viðskeyttur, viðtengingarháttur, viðurkenningarsetning, viðurkenningartenging, viðurlag, virkur, virkur, vörun, yfirfærður, yfirskipaður, zeta, þáframtíð, þágufallssýki, þáliðinn, þáskildagatíð, þátíð, þf., þgf., þlt., þm., þolmynd, þorn, þriðji, þríhenda, þt., þungur, ætt, öng, örn., örnefni,