- ófriður
- [ouːfrɪðʏr̥] - m (-ar) 1. stríð válka, (válečný) konflikt friður(1) Þetta getur kveikt ófrið. To může vyvolat válku. 2. ósamkomulag konflikt, různice, neshoda
ó··frið|ur
m
(-ar)
[ouːfrɪðʏr̥]
| ófriður | og | styrjöld | 9.5 |
| ófriður | frumlag með | ríkja | 5.3 |
| ófriður | og | mannvíg | 5.1 |
| hernaður | og | ófriður | 4.9 |
| friður | og | ófriður | 4 |
| átök | og | ófriður | 2.7 |
| stöðugur | lýsir | ófriður | 2.5 |
| fátækt | og | ófriður | 2 |
| rót | er eiginleiki | ófriður | 1.7 |
| vald | er eiginleiki | ófriður | 1.5 |
| kjölfar | er eiginleiki | ófriður | 1.5 |
| sífelldur | lýsir | ófriður | 1.1 |
| rógburður | og | ófriður | 1.1 |
| undirrót | er eiginleiki | ófriður | 1 |
| ófriður | og | óeirð | 1 |
| ófriður | og | illdeila | 1 |
| hörmung | er eiginleiki | ófriður | 0.9 |
| ófriður | og | ófriðarhætta | 0.9 |
| þráfelldur | lýsir | ófriður | 0.9 |
| ófriður | og | úlfúð | 0.9 |
| sundrung | og | ófriður | 0.8 |
| ófriður | frumlag með | hreyfa | 0.8 |
| ófriður | og | flokkadráttur | 0.8 |
| bitna | andlag | ófriður | 0.8 |
| ófriður | og | klofningur | 0.7 |
| magna | andlag | ófriður | 0.7 |
| byrginn | lýsir | ófriður | 0.5 |
| ófriður | og | fjandskapur | 0.5 |
| ófriður | og | missætti | 0.5 |
| vinnubann | og | ófriður | 0.4 |
| stjórnmálaátök | og | ófriður | 0.4 |
| illmennska | og | ófriður | 0.4 |
| flótti | vegna | ófriður | 0.4 |
| ófriður | og | svívirðing | 0.4 |
| ófriður | og | orusta | 0.4 |
| ófriður | og | orrusta | 0.4 |
| bæjarmaður | við | ófriður | 0.4 |
| ófriður | við | öldrykkja | 0.4 |
| ófriður | og | ólög | 0.4 |