- ófriður
- [ouːfrɪðʏr̥] - m (-ar) 1. stríð válka, (válečný) konflikt friður(1) Þetta getur kveikt ófrið. To může vyvolat válku. 2. ósamkomulag konflikt, různice, neshoda
ó··frið|ur
m
(-ar)
[ouːfrɪðʏr̥]
jednotné číslo | ||
---|---|---|
h | bez členu | se členem |
1.p | ~friður | ~friðurinn |
4.p | ~frið | ~friðinn |
3.p | ~friði | ~friðinum |
2.p | ~friðar | ~friðarins |

ófriður | og | styrjöld | 9.5 |
ófriður | frumlag með | ríkja | 5.3 |
ófriður | og | mannvíg | 5.1 |
hernaður | og | ófriður | 4.9 |
friður | og | ófriður | 4 |
átök | og | ófriður | 2.7 |
stöðugur | lýsir | ófriður | 2.5 |
fátækt | og | ófriður | 2 |
rót | er eiginleiki | ófriður | 1.7 |
vald | er eiginleiki | ófriður | 1.5 |
kjölfar | er eiginleiki | ófriður | 1.5 |
sífelldur | lýsir | ófriður | 1.1 |
rógburður | og | ófriður | 1.1 |
undirrót | er eiginleiki | ófriður | 1 |
ófriður | og | óeirð | 1 |
ófriður | og | illdeila | 1 |
hörmung | er eiginleiki | ófriður | 0.9 |
ófriður | og | ófriðarhætta | 0.9 |
þráfelldur | lýsir | ófriður | 0.9 |
ófriður | og | úlfúð | 0.9 |
sundrung | og | ófriður | 0.8 |
ófriður | frumlag með | hreyfa | 0.8 |
ófriður | og | flokkadráttur | 0.8 |
bitna | andlag | ófriður | 0.8 |
ófriður | og | klofningur | 0.7 |
magna | andlag | ófriður | 0.7 |
byrginn | lýsir | ófriður | 0.5 |
ófriður | og | fjandskapur | 0.5 |
ófriður | og | missætti | 0.5 |
vinnubann | og | ófriður | 0.4 |
stjórnmálaátök | og | ófriður | 0.4 |
illmennska | og | ófriður | 0.4 |
flótti | vegna | ófriður | 0.4 |
ófriður | og | svívirðing | 0.4 |
ófriður | og | orusta | 0.4 |
ófriður | og | orrusta | 0.4 |
bæjarmaður | við | ófriður | 0.4 |
ófriður | við | öldrykkja | 0.4 |
ófriður | og | ólög | 0.4 |
(+ 36 ->) |