- ásetningur
- [auːsɛhd̥niŋɡ̊ʏr̥] - m (-s) záměr, úmysl gera e-ð af ásetningi dělat (co) záměrně
jednotné číslo | ||
---|---|---|
h | bez členu | se členem |
1.p | ~ningur | ~ningurinn |
4.p | ~ning | ~ninginn |
3.p | ~ningi | ~ningnum |
2.p | ~nings | ~ningsins |

ásetningur | og | gáleysi | 226.2 |
einlægur | lýsir | ásetningur | 34.7 |
manndráp | af | ásetningur | 14.1 |
tjón | af | ásetningur | 13.4 |
góður | lýsir | ásetningur | 13.1 |
illur | lýsir | ásetningur | 7.8 |
hirðuleysi | og | ásetningur | 7.8 |
einbeittur | lýsir | ásetningur | 6.7 |
staðfastur | lýsir | ásetningur | 6.5 |
vilji | og | ásetningur | 2.6 |
ásetningur | á (+ þgf.) | kvígukálfur | 1.4 |
ásetningur | frumlag með | misnota | 1.2 |
ásetningur | á (+ þf.) | nautkálfur | 1.1 |
ásetningur | og | heyforði | 1.1 |
óheiðarleiki | og | ásetningur | 0.9 |
einarður | lýsir | ásetningur | 0.8 |
járnharður | lýsir | ásetningur | 0.7 |
ásetningur | um | lýðræðishugmynd | 0.7 |
vorkunnsemi | og | ásetningur | 0.6 |
(+ 16 ->) |