- áreiti
- [auːreid̥ɪ] - n (-s, -) 1. obtěžování (osoby ap.) 2. truflandi áhrif obtěžování, otravování 3. örvun skynfæris podnět, stimul
| jednotné číslo | ||
|---|---|---|
| h | bez členu | se členem |
| 1.p | ~reiti | ~reitið |
| 4.p | ~reiti | ~reitið |
| 3.p | ~reiti | ~reitinu |
| 2.p | ~reitis | ~reitisins |
| množné číslo | ||
|---|---|---|
| h | bez členu | se členem |
| 1.p | ~reiti | ~reitin |
| 4.p | ~reiti | ~reitin |
| 3.p | ~reitum | ~reitunum |
| 2.p | ~reita | ~reitanna |
| utanaðkomandi | lýsir | áreiti | 89 |
| kynferðislegur | lýsir | áreiti | 40 |
| áreiti | og | útkoma | 17.2 |
| stöðugur | lýsir | áreiti | 16.4 |
| áreiti | í (+ þgf.) | umhverfi | 13.8 |
| sjónrænn | lýsir | áreiti | 13 |
| ytri | lýsir | áreiti | 10.8 |
| neikvæður | lýsir | áreiti | 7 |
| viðbragð | við (+ þgf.) | áreiti | 6.5 |
| áreiti | og | sjúkdómur | 5.7 |
| áreiti | í (+ þgf.) | sjónsvið | 4.5 |
| samband | er eiginleiki | áreiti | 3.3 |
| skilyrtur | lýsir | áreiti | 2.9 |
| álag | og | áreiti | 2.7 |
| streita | og | áreiti | 1.6 |
| óæskilegur | lýsir | áreiti | 1.5 |
| skilyrða | andlag | áreiti | 1.4 |
| ofnæmisvaki | og | áreiti | 1.4 |
| orsakasamband | er eiginleiki | áreiti | 1.4 |
| aðkomandi | lýsir | áreiti | 1.2 |
| áreiti | og | streituvaldur | 1 |
| snerting | og | áreiti | 1 |
| skynjun | er eiginleiki | áreiti | 0.8 |
| orsakaferli | frá | áreiti | 0.8 |
| áreiti | er eiginleiki | rafsegulmagn | 0.8 |
| truflandi | lýsir | áreiti | 0.7 |
| áreiti | á (+ þf.) | skynfæri | 0.7 |
| tilverknaður | er eiginleiki | áreiti | 0.7 |
| ögurstund | er eiginleiki | áreiti | 0.6 |
| kynferðilegur | lýsir | áreiti | 0.6 |
| áreiti | á (+ þgf.) | magaslímhúð | 0.6 |
| áreiti | er eiginleiki | uppvaxtarár | 0.6 |
| (+ 29 ->) |