- áreiti
- [auːreid̥ɪ] - n (-s, -) 1. obtěžování (osoby ap.) 2. truflandi áhrif obtěžování, otravování 3. örvun skynfæris podnět, stimul
jednotné číslo | ||
---|---|---|
h | bez členu | se členem |
1.p | ~reiti | ~reitið |
4.p | ~reiti | ~reitið |
3.p | ~reiti | ~reitinu |
2.p | ~reitis | ~reitisins |
množné číslo | ||
---|---|---|
h | bez členu | se členem |
1.p | ~reiti | ~reitin |
4.p | ~reiti | ~reitin |
3.p | ~reitum | ~reitunum |
2.p | ~reita | ~reitanna |

utanaðkomandi | lýsir | áreiti | 89 |
kynferðislegur | lýsir | áreiti | 40 |
áreiti | og | útkoma | 17.2 |
stöðugur | lýsir | áreiti | 16.4 |
áreiti | í (+ þgf.) | umhverfi | 13.8 |
sjónrænn | lýsir | áreiti | 13 |
ytri | lýsir | áreiti | 10.8 |
neikvæður | lýsir | áreiti | 7 |
viðbragð | við (+ þgf.) | áreiti | 6.5 |
áreiti | og | sjúkdómur | 5.7 |
áreiti | í (+ þgf.) | sjónsvið | 4.5 |
samband | er eiginleiki | áreiti | 3.3 |
skilyrtur | lýsir | áreiti | 2.9 |
álag | og | áreiti | 2.7 |
streita | og | áreiti | 1.6 |
óæskilegur | lýsir | áreiti | 1.5 |
skilyrða | andlag | áreiti | 1.4 |
ofnæmisvaki | og | áreiti | 1.4 |
orsakasamband | er eiginleiki | áreiti | 1.4 |
aðkomandi | lýsir | áreiti | 1.2 |
áreiti | og | streituvaldur | 1 |
snerting | og | áreiti | 1 |
skynjun | er eiginleiki | áreiti | 0.8 |
orsakaferli | frá | áreiti | 0.8 |
áreiti | er eiginleiki | rafsegulmagn | 0.8 |
truflandi | lýsir | áreiti | 0.7 |
áreiti | á (+ þf.) | skynfæri | 0.7 |
tilverknaður | er eiginleiki | áreiti | 0.7 |
ögurstund | er eiginleiki | áreiti | 0.6 |
kynferðilegur | lýsir | áreiti | 0.6 |
áreiti | á (+ þgf.) | magaslímhúð | 0.6 |
áreiti | er eiginleiki | uppvaxtarár | 0.6 |
(+ 29 ->) |