- óstuð
- [ouːsd̥ʏθ] - n (-s) špatná nálada vera í óstuði til e-s nemít na (co) náladu
jednotné číslo | ||
---|---|---|
h | bez členu | se členem |
1.p | ~stuð | ~stuðið |
4.p | ~stuð | ~stuðið |
3.p | ~stuði | ~stuðinu |
2.p | ~stuðs | ~stuðsins |

hálfgerður | lýsir | óstuð | 1.9 |
voðalegur | lýsir | óstuð | 0.6 |