ágætis
ágætiseinkunn
ágætismaður
ágætlega
ágætlegur
ágætur
áhafnarmeðlimur
áhald
áhaldafimleikar
áhaldageymsla
áhaldahús
áhaldaleiga
áhaldaleikfimi
áhangandi
áheit
áhersla
áhersluatkvæði
áhersluatriði
áhersluatviksorð
áherslulaus
áherslupenni
áherslutilfærsla
áheyrandi
áheyrendapallur
áheyrendasalur
áheyrilegur
áheyrn
áheyrnarfulltrúi
áheyrnarpróf
áhlaup
áhlaupaverk
ágætiseinkunn
ágætismaður
ágætlega
ágætlegur
ágætur
áhafnarmeðlimur
áhald
áhaldafimleikar
áhaldageymsla
áhaldahús
áhaldaleiga
áhaldaleikfimi
áhangandi
áheit
áhersla
áhersluatkvæði
áhersluatriði
áhersluatviksorð
áherslulaus
áherslupenni
áherslutilfærsla
áheyrandi
áheyrendapallur
áheyrendasalur
áheyrilegur
áheyrn
áheyrnarfulltrúi
áheyrnarpróf
áhlaup
áhlaupaverk
- áhersla
- [auːhɛr̥sd̥la] - f (-u, -ur) 1. vægi(1) důraz, váha leggja áherslu á e-ð zdůraznit (co), klást na (co) důraz 2. jaz. přízvuk Áherslan er á fyrsta atkvæði. Přízvuk je na první slabice.
| jednotné číslo | ||
|---|---|---|
| h | bez členu | se členem |
| 1.p | ~hersla | ~herslan |
| 4.p | ~herslu | ~hersluna |
| 3.p | ~herslu | ~herslunni |
| 2.p | ~herslu | ~herslunnar |
| množné číslo | ||
|---|---|---|
| h | bez členu | se členem |
| 1.p | ~herslur | ~herslurnar |
| 4.p | ~herslur | ~herslurnar |
| 3.p | ~herslum | ~herslunum |
| 2.p | ~herslna | ~herslnanna |
Tématicky podobná slova
Gramatika
ab. fn., að, aðaláhersla, aðalfall, aðalsetning, aðalsögn, aðaltenging, aðblástur, aðferðarfall, aðkomuorð, aðskeyti, aðstæðufræði, afleiddur, afleiddur, afleiðingarsetning, afleiðingartenging, afröddun, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, agnarsögn, algildismálfræði, allsherjarmálfræði, alþýðuskýring, andheiti, andl., andlag, andlag, andlag, andlagseignarfall, andlagsfall, andlagssetning, andræðni, andræður, andstæðugreining, ao., atkvæðaskipting, atkvæði, atvikssetning, augabragðssögn, aukaáhersla, aukafall, aukafallsfrumlag, aukafallsliður, aukafrumlag, aukasetning, aukatenging, ábendingarfornafn, ábfn., áfn., áhersla, áhersluatkvæði, áhersluatviksorð, áherslulaus, áhrifsbreyting, áhrifsfall, áhrifslaus, áhrifslaus, áhrifssögn, áhrifssögn, áhrs., ákv. gr., ákveðinn, ákvæðisorð, áls., ás., ávarpsfall, baklægur, baksetning, bakstaða, bandstafur, beinn, bendivísun, beyging, beyging, beyging, beygingakerfi, beygingar, beygingardæmi, beygingarending, beygingarflokkur, beygingarmynd, beygja, beygja, beygjanlegur, bh., blendingsmál, boðháttarsetning, boðháttur, braghvíld, broddaður, broddstafur, broddur, brottfall, brottfelling, deildarfall, deiligreinir, djúpgerð, dvalarsögn, dönskusletta, ef., efn., efstastig, efstur, eftirsetning, eignarfall, eignarfall, eignarfallsfrumlag, eignarfallsmynd, eignarfornafn, eignartilvísunarfall, einhljóð, einkunn, einkvæður, einshljóða, eintala, einyrtur, ending, endurvísun, enskusletta, est., et., fall, fallbeyging, fallbeygja, fallending, fallháttur, fallorð, fallsetning, fallstjórn, fallvaldur, ferkvæður, fh., fimmkvæður, fjarverufall, fjölkvæður, flámæli, fleirkvæður, fleirtala, fleiryrtur, fleiryrtur, flettiorð, fleygaður, flt., fn., forliður, forliður, formdeild, formdeild, formgerðarstefna, fornafnafellumál, fornafnsfellimál, fornnorska, fornyrði, forsetningarsögn, forsk., forskeyttur, forskeyttur, forskriftarmálfræði, fónem, framandorð, framburðarmynd, framburður, framkvæmdasögn, framstaða, framstæður, framsöguháttur, framtíð, framvísun, fráblása, fráblásinn, fráblástur, frálíking, frl., frt., frumgermanska, frumgermanskur, frumlag, frumlagseignarfall, frumlagsígildi, frumlagssetning, frumnorræna, frumstig, frumtala, fs., fsh., fsl., ft., fullyrðingarsetning, fyllidrefing, fylliliður, fylliorð, gagnstæðistenging, gagnverkandi, gerandi, germynd, gervifrumlag, gm., greinarmerki, greinarmerkjasetning, greinir, greinir, greinir, greinir, greinir, grunnfall, harðmæli, harðmæltur, hálfhljóð, hástig, háttaratviksorð, háttarsetning, háttarsögn, háttur, heildheiti, hikorð, hinn, hjálparsögn, hk., hliðskipaður, hliðskipun, hliðstæður, hljóð, hljóðan, hljóðavíxl, hljóðbreyting, hljóðbrigði, hljóðfræðilegur, hljóðfræðingur, hljóðfræðitákn, hljóðfærsla, hljóðfærsla, hljóðgap, hljóðgildi, hljóðkerfi, hljóðlengd, hljóðmyndun, hljóðregla, hljóðrita, hljóðritun, hljóðritunarstafróf, hljóðritunartákn, hljóðskipti, hljóðtákn, hljóðtákn, hljóðungur, hljóðvarp, hljóðvilla, hljóðvilltur, hljóðvíxl, hlutaeignarfall, hlutheiti, horf, horf, horf, horfasögn, hortittur, hreintungustefna, hst., hvorugkyn, hvorugkyns, hvorugkynsorð, höfuðtala, innnafn, innskotssetning, innstaða, íðorð, íferðarfall, íverufall, karlkyn, karlkyns, karlkynsorð, kennifall, kenniliður, kennimynd, kjarnafærsla, kk., klofning, kommusetning, kreólamál, kringing, kvenkyn, kvenkyns, kvenkynsorð, kvk., kyn, l., leppur, lh. nt., lh. þt., liðfall, liðfelldur, linmæli, linmæltur, ljóðhvíld, lo., lýsingarháttur, lýsingarháttur, lýsingarháttur, magnliður, magnorð, málaflokkur, málaætt, málbeiting, málfræði, málfræði, málfræðilegur, málfræðiregla, málhafi, málheild, málhljóð, málkerfi, málkunnátta, málkunnáttukenning, mállýska, mállýskuorð, málnotkun, málnotkunarfræði, málrækt, málsaga, málsgrein, málsháttur, málsnið, máltaka, máltæki, málvenja, málvilla, málvísindamaður, málvísindi, málvöndun, málörvun, merkingarsvið, miðmynd, miðstig, mm., móðursetning, mst., mynd, myndan, myndbrigði, mörkun, n., nafnháttarauki, nafnháttarmerki, nafnháttarsetning, nafnháttur, nafnhvörf, nafnliður, naumraddaður, naumröddun, nefjaður, nefjun, nefkveðinn, nefnifall, neitandi, neitandi, neitun, neitunarsetning, nf., nh., nlt., no., nt., núliðinn, núllfrumlag, nútíð, núþálegur, núþálegur, nytjafall, nýyrði, nærverufall, ofhvörf, orð, orðabókarhöfundur, orðaforði, orðaröð, orðasamband, orðatiltæki, orðflokkagreina, orðflokkur, orðliður, orðmynd, orðmyndun, orðsifjar, orðskipan, orðskipting, orðskýring, orðstofn, orðtak, orsakarsetning, orsakarsögn, orsakartenging, óákveðinn, óbeinn, óbeygjanlegur, ófn., ókynjaður, óp., ópersónulegur, ópersónulegur, ópersónulegur, óreglulegur, óreglulegur, óvirkur, óvirkur, p., persóna, persónubeyging, persónufornafn, persónuháttur, pfn., radda, raddleysi, raðtala, rema, ritmál, rót, ræða, ræða, röddun, s., safnheiti, sagnar, sagnarnafnorð, sagnarögn, sagnbeyging, sagnbót, sagnfylling, sagnfyllingarsetning, samanburðarsetning, samanburðartenging, sambeyging, sambeygjast, samdráttur, samheiti, samhljóð, samhljóða, samhljóði, samhljóma, samkyn, samlaga, samlögun, samnafn, samnefni, sams., samsetning, samsettur, samskiptamálfræði, samstafa, samstafa, samstofna, samvistarfall, samyrði, sb., segð, setning, setningagerð, setningar, setningaratviksorð, setningarbrot, setningarbygging, setningargerð, setningarliður, setningaskipun, sérheiti, sérhljóð, sérnafn, sérstæður, sf., sfn., skildagatíð, skilyrðissetning, skilyrðistenging, skýringarsetning, skýringartenging, slang, slangur, slanguryrði, sletta, smáorð, smáorðasögn, smækkunarorð, so., spurnar, spurnaratviksorð, spurnarform, spurnarfornafn, spurnarorð, spurnarsetning, spurnartenging, st., staðaratviksorð, staðarfall, staðarforsetning, staðarsetning, staðreyndasögn, stafavíxl, stafmerki, stakmál, sterkur, sterkur, stig, stigbeygja, stigbeygja, stigbreyta, stigbreyta, stigbreyting, stigsatviksorð, stofn, stofnlægur, stytting, stýfður, sviptifall, sögn, tala, talmál, tengiorð, tengisögn, textasafn, tfn., tilgangsfall, tilgangssetning, tilgangstenging, tilvísunaratviksorð, tilvísunarfornafn, tilvísunarsetning, tilvísunartenging, tíð, tíð, tíð, tíðaratviksorð, tíðarsetning, tíðartenging, tíðasamræmi, tíðbeyging, tímaatviksorð, to., tólfall, tónamál, tónfall, tvenndarfornafn, tvfn., tvíhenda, tvíhljóð, tvíkvæður, tvítala, tvt., tvöfaldur, tvöfaldur, tækisfall, tökuorð, töluatviksorð, uh., ummyndanamálfræði, umsagnarliður, umsögn, undanfari, undirheiti, undirskipaður, undirskipaður, undirskipun, us., úrfelling, úrferðarfall, útnafn, vb., veðursögn, veikur, veikur, verkfærisfall, verufall, vestfirska, vh., viðsk., viðskeytamál, viðskeyttur, viðskeyttur, viðskeyttur, viðtengingarháttur, viðurkenningarsetning, viðurkenningartenging, viðurlag, virkur, virkur, vörun, yfirfærður, yfirheiti, yfirmál, yfirskipaður, zeta, þáframtíð, þágufall, þágufallsfrumlag, þágufallssýki, þáliðinn, þáskildagatíð, þátíð, þema, þf., þgf., þlt., þm., þolandi, þolfall, þolfallsfrumlag, þolfallsleysissögn, þolmynd, þorn, þriðji, þríhenda, þríhljóð, þt., þungur, ætt, öng, örn., örnefni, (+ 609 ->)
ab. fn., að, aðaláhersla, aðalfall, aðalsetning, aðalsögn, aðaltenging, aðblástur, aðferðarfall, aðkomuorð, aðskeyti, aðstæðufræði, afleiddur, afleiddur, afleiðingarsetning, afleiðingartenging, afröddun, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, afturbeygður, agnarsögn, algildismálfræði, allsherjarmálfræði, alþýðuskýring, andheiti, andl., andlag, andlag, andlag, andlagseignarfall, andlagsfall, andlagssetning, andræðni, andræður, andstæðugreining, ao., atkvæðaskipting, atkvæði, atvikssetning, augabragðssögn, aukaáhersla, aukafall, aukafallsfrumlag, aukafallsliður, aukafrumlag, aukasetning, aukatenging, ábendingarfornafn, ábfn., áfn., áhersla, áhersluatkvæði, áhersluatviksorð, áherslulaus, áhrifsbreyting, áhrifsfall, áhrifslaus, áhrifslaus, áhrifssögn, áhrifssögn, áhrs., ákv. gr., ákveðinn, ákvæðisorð, áls., ás., ávarpsfall, baklægur, baksetning, bakstaða, bandstafur, beinn, bendivísun, beyging, beyging, beyging, beygingakerfi, beygingar, beygingardæmi, beygingarending, beygingarflokkur, beygingarmynd, beygja, beygja, beygjanlegur, bh., blendingsmál, boðháttarsetning, boðháttur, braghvíld, broddaður, broddstafur, broddur, brottfall, brottfelling, deildarfall, deiligreinir, djúpgerð, dvalarsögn, dönskusletta, ef., efn., efstastig, efstur, eftirsetning, eignarfall, eignarfall, eignarfallsfrumlag, eignarfallsmynd, eignarfornafn, eignartilvísunarfall, einhljóð, einkunn, einkvæður, einshljóða, eintala, einyrtur, ending, endurvísun, enskusletta, est., et., fall, fallbeyging, fallbeygja, fallending, fallháttur, fallorð, fallsetning, fallstjórn, fallvaldur, ferkvæður, fh., fimmkvæður, fjarverufall, fjölkvæður, flámæli, fleirkvæður, fleirtala, fleiryrtur, fleiryrtur, flettiorð, fleygaður, flt., fn., forliður, forliður, formdeild, formdeild, formgerðarstefna, fornafnafellumál, fornafnsfellimál, fornnorska, fornyrði, forsetningarsögn, forsk., forskeyttur, forskeyttur, forskriftarmálfræði, fónem, framandorð, framburðarmynd, framburður, framkvæmdasögn, framstaða, framstæður, framsöguháttur, framtíð, framvísun, fráblása, fráblásinn, fráblástur, frálíking, frl., frt., frumgermanska, frumgermanskur, frumlag, frumlagseignarfall, frumlagsígildi, frumlagssetning, frumnorræna, frumstig, frumtala, fs., fsh., fsl., ft., fullyrðingarsetning, fyllidrefing, fylliliður, fylliorð, gagnstæðistenging, gagnverkandi, gerandi, germynd, gervifrumlag, gm., greinarmerki, greinarmerkjasetning, greinir, greinir, greinir, greinir, greinir, grunnfall, harðmæli, harðmæltur, hálfhljóð, hástig, háttaratviksorð, háttarsetning, háttarsögn, háttur, heildheiti, hikorð, hinn, hjálparsögn, hk., hliðskipaður, hliðskipun, hliðstæður, hljóð, hljóðan, hljóðavíxl, hljóðbreyting, hljóðbrigði, hljóðfræðilegur, hljóðfræðingur, hljóðfræðitákn, hljóðfærsla, hljóðfærsla, hljóðgap, hljóðgildi, hljóðkerfi, hljóðlengd, hljóðmyndun, hljóðregla, hljóðrita, hljóðritun, hljóðritunarstafróf, hljóðritunartákn, hljóðskipti, hljóðtákn, hljóðtákn, hljóðungur, hljóðvarp, hljóðvilla, hljóðvilltur, hljóðvíxl, hlutaeignarfall, hlutheiti, horf, horf, horf, horfasögn, hortittur, hreintungustefna, hst., hvorugkyn, hvorugkyns, hvorugkynsorð, höfuðtala, innnafn, innskotssetning, innstaða, íðorð, íferðarfall, íverufall, karlkyn, karlkyns, karlkynsorð, kennifall, kenniliður, kennimynd, kjarnafærsla, kk., klofning, kommusetning, kreólamál, kringing, kvenkyn, kvenkyns, kvenkynsorð, kvk., kyn, l., leppur, lh. nt., lh. þt., liðfall, liðfelldur, linmæli, linmæltur, ljóðhvíld, lo., lýsingarháttur, lýsingarháttur, lýsingarháttur, magnliður, magnorð, málaflokkur, málaætt, málbeiting, málfræði, málfræði, málfræðilegur, málfræðiregla, málhafi, málheild, málhljóð, málkerfi, málkunnátta, málkunnáttukenning, mállýska, mállýskuorð, málnotkun, málnotkunarfræði, málrækt, málsaga, málsgrein, málsháttur, málsnið, máltaka, máltæki, málvenja, málvilla, málvísindamaður, málvísindi, málvöndun, málörvun, merkingarsvið, miðmynd, miðstig, mm., móðursetning, mst., mynd, myndan, myndbrigði, mörkun, n., nafnháttarauki, nafnháttarmerki, nafnháttarsetning, nafnháttur, nafnhvörf, nafnliður, naumraddaður, naumröddun, nefjaður, nefjun, nefkveðinn, nefnifall, neitandi, neitandi, neitun, neitunarsetning, nf., nh., nlt., no., nt., núliðinn, núllfrumlag, nútíð, núþálegur, núþálegur, nytjafall, nýyrði, nærverufall, ofhvörf, orð, orðabókarhöfundur, orðaforði, orðaröð, orðasamband, orðatiltæki, orðflokkagreina, orðflokkur, orðliður, orðmynd, orðmyndun, orðsifjar, orðskipan, orðskipting, orðskýring, orðstofn, orðtak, orsakarsetning, orsakarsögn, orsakartenging, óákveðinn, óbeinn, óbeygjanlegur, ófn., ókynjaður, óp., ópersónulegur, ópersónulegur, ópersónulegur, óreglulegur, óreglulegur, óvirkur, óvirkur, p., persóna, persónubeyging, persónufornafn, persónuháttur, pfn., radda, raddleysi, raðtala, rema, ritmál, rót, ræða, ræða, röddun, s., safnheiti, sagnar, sagnarnafnorð, sagnarögn, sagnbeyging, sagnbót, sagnfylling, sagnfyllingarsetning, samanburðarsetning, samanburðartenging, sambeyging, sambeygjast, samdráttur, samheiti, samhljóð, samhljóða, samhljóði, samhljóma, samkyn, samlaga, samlögun, samnafn, samnefni, sams., samsetning, samsettur, samskiptamálfræði, samstafa, samstafa, samstofna, samvistarfall, samyrði, sb., segð, setning, setningagerð, setningar, setningaratviksorð, setningarbrot, setningarbygging, setningargerð, setningarliður, setningaskipun, sérheiti, sérhljóð, sérnafn, sérstæður, sf., sfn., skildagatíð, skilyrðissetning, skilyrðistenging, skýringarsetning, skýringartenging, slang, slangur, slanguryrði, sletta, smáorð, smáorðasögn, smækkunarorð, so., spurnar, spurnaratviksorð, spurnarform, spurnarfornafn, spurnarorð, spurnarsetning, spurnartenging, st., staðaratviksorð, staðarfall, staðarforsetning, staðarsetning, staðreyndasögn, stafavíxl, stafmerki, stakmál, sterkur, sterkur, stig, stigbeygja, stigbeygja, stigbreyta, stigbreyta, stigbreyting, stigsatviksorð, stofn, stofnlægur, stytting, stýfður, sviptifall, sögn, tala, talmál, tengiorð, tengisögn, textasafn, tfn., tilgangsfall, tilgangssetning, tilgangstenging, tilvísunaratviksorð, tilvísunarfornafn, tilvísunarsetning, tilvísunartenging, tíð, tíð, tíð, tíðaratviksorð, tíðarsetning, tíðartenging, tíðasamræmi, tíðbeyging, tímaatviksorð, to., tólfall, tónamál, tónfall, tvenndarfornafn, tvfn., tvíhenda, tvíhljóð, tvíkvæður, tvítala, tvt., tvöfaldur, tvöfaldur, tækisfall, tökuorð, töluatviksorð, uh., ummyndanamálfræði, umsagnarliður, umsögn, undanfari, undirheiti, undirskipaður, undirskipaður, undirskipun, us., úrfelling, úrferðarfall, útnafn, vb., veðursögn, veikur, veikur, verkfærisfall, verufall, vestfirska, vh., viðsk., viðskeytamál, viðskeyttur, viðskeyttur, viðskeyttur, viðtengingarháttur, viðurkenningarsetning, viðurkenningartenging, viðurlag, virkur, virkur, vörun, yfirfærður, yfirheiti, yfirmál, yfirskipaður, zeta, þáframtíð, þágufall, þágufallsfrumlag, þágufallssýki, þáliðinn, þáskildagatíð, þátíð, þema, þf., þgf., þlt., þm., þolandi, þolfall, þolfallsfrumlag, þolfallsleysissögn, þolmynd, þorn, þriðji, þríhenda, þríhljóð, þt., þungur, ætt, öng, örn., örnefni, (+ 609 ->)
Příklady ve větách (LCC)
Sémantika (MO)
| leggja | andlag | áhersla | 6435.3 |
| sérstakur | lýsir | áhersla | 2401.7 |
| mikill | lýsir | áhersla | 2385.2 |
| ríkur | lýsir | áhersla | 1607.9 |
| aukinn | lýsir | áhersla | 966.8 |
| breyttur | lýsir | áhersla | 362 |
| þungur | lýsir | áhersla | 160.9 |
| lagður | lýsir | áhersla | 97.8 |
| vaxandi | lýsir | áhersla | 75.9 |
| mismunandi | lýsir | áhersla | 25.7 |
| nýr | lýsir | áhersla | 23.2 |
| (+ 8 ->) |
Článek z islandské wikipedie