- reið
- [reiːθ] - f (-ar, -ir) 1. það að ríða jízda (na koni ap.) 2. samræði hrub. jízda, číslo (soulož)
| jednotné číslo | ||
|---|---|---|
| ho | bez členu | se členem |
| 1.p | reið | reiðin |
| 4.p | reið | reiðina |
| 3.p | reið | reiðinni |
| 2.p | reiðar | reiðarinnar |
| množné číslo | ||
|---|---|---|
| ho | bez členu | se členem |
| 1.p | reiðir | reiðirnar |
| 4.p | reiðir | reiðirnar |
| 3.p | reiðum | reiðunum |
| 2.p | reiða | reiðanna |
áætlunarbifreið bifreið burtreið eftirreið eimreið flutningabifreið fólksbifreið gandreið glæsibifreið gufueimreið heimreið helreið
innreið
jeppabifreið
kappreið
kennslubifreið
leigubifreið
lúxusbifreið
ringulreið
sendibifreið
sendiferðabifreið
sjúkrabifreið
slökkvibifreið
torfærubifreið
útreið
vörubifreið
yfirreið
þeysireið (+ 16 ->)
| hestur | til | reið | 6 |
| sorg | og | reið | 5 |
| útrás | fyrir (+ þf.) | reið | 4.5 |
| reið | og | vonbrigði | 2.4 |
| sársauki | og | reið | 2.1 |
| áfengisvíma | og | reið | 1.8 |
| örvænting | og | reið | 1.8 |
| reiðmaður | með | reið | 1.6 |
| fáki | til | reið | 1.5 |
| reið | og | ótti | 1.1 |
| föðurmissir | og | reið | 1 |
| stangabeisli | til | reið | 1 |
| hross | til | reið | 0.9 |
| gremja | og | reið | 0.9 |
| undirrót | að | reið | 0.8 |
| reið | og | sektarkennd | 0.8 |
| einsemd | og | reið | 0.5 |
| reið | og | heift | 0.5 |
| svekkelsi | og | reið | 0.4 |
| biturleiki | og | reið | 0.4 |
| byrgur | lýsir | reið | 0.4 |
| reið | og | munnræpa | 0.4 |
| (+ 19 ->) |