- reið
- [reiːθ] - f (-ar, -ir) 1. það að ríða jízda (na koni ap.) 2. samræði hrub. jízda, číslo (soulož)
jednotné číslo | ||
---|---|---|
ho | bez členu | se členem |
1.p | reið | reiðin |
4.p | reið | reiðina |
3.p | reið | reiðinni |
2.p | reiðar | reiðarinnar |
množné číslo | ||
---|---|---|
ho | bez členu | se členem |
1.p | reiðir | reiðirnar |
4.p | reiðir | reiðirnar |
3.p | reiðum | reiðunum |
2.p | reiða | reiðanna |

áætlunarbifreið bifreið burtreið eftirreið eimreið flutningabifreið fólksbifreið gandreið glæsibifreið gufueimreið heimreið helreið
innreið
jeppabifreið
kappreið
kennslubifreið
leigubifreið
lúxusbifreið
ringulreið
sendibifreið
sendiferðabifreið
sjúkrabifreið
slökkvibifreið
torfærubifreið
útreið
vörubifreið
yfirreið
þeysireið (+ 16 ->)
hestur | til | reið | 6 |
sorg | og | reið | 5 |
útrás | fyrir (+ þf.) | reið | 4.5 |
reið | og | vonbrigði | 2.4 |
sársauki | og | reið | 2.1 |
áfengisvíma | og | reið | 1.8 |
örvænting | og | reið | 1.8 |
reiðmaður | með | reið | 1.6 |
fáki | til | reið | 1.5 |
reið | og | ótti | 1.1 |
föðurmissir | og | reið | 1 |
stangabeisli | til | reið | 1 |
hross | til | reið | 0.9 |
gremja | og | reið | 0.9 |
undirrót | að | reið | 0.8 |
reið | og | sektarkennd | 0.8 |
einsemd | og | reið | 0.5 |
reið | og | heift | 0.5 |
svekkelsi | og | reið | 0.4 |
biturleiki | og | reið | 0.4 |
byrgur | lýsir | reið | 0.4 |
reið | og | munnræpa | 0.4 |
(+ 19 ->) |